ويژگيهاي يك لنز تماسي خوب

آسايش و راحتي لنز در چشم، از مهم‌ترين ويژگي‌هاي يك لنز خوب است. سطوح لنز

بايد خيس باشد (نمناكي يا خيسي؛ ‏wetness؛ به ‌وسيله زاويه نمناكي با ريختن يك

قطره آب روي ماده محاسبه مي‌شود) زاويه هرچه بزرگتر باشد ماده آب دوست‌تر

خواهد بود مواد آب‌گريز زاويه نمناكي كوچكتري دارد كه اغلب لنزهاي مصرفي را از اين

نوع مي‌سازد. علاوه بر اين لنز بايد قابليت جذب آب را داشته باشد چون اگر لنز

دهيدراته گردد باعث شكننده شدن؛ چروك خوردن و سفت شدن قرنيه مي‌گرد.

قرنيه يكي از اجزاي بدن است كه بدون رگ است بنابراين بافت مذكور، متابوليسم و

نيازهاي خود را از محيط دروني و بيرون چشم با واكنشهايي بر طرف مي‌كند.


لنز تماسي بايد توانايي عبور اكسيژن و مونوكسيد كربن را داشته باشد همچنين بايد

قادر باشد گاز دي‌اكسيد كربن را دفع نمايد اگر عبور گازها كافي نباشد عارضه تورم

قرنيه ‏(corneal swelling)‎‏ را مشاهده خواهيم كرد. همچنين سطوح لنزها بايد در برابر

دفع پروتئينهاي اشكي مقاوم باشد پروتئينها مواد آلي كه در اشك چشم وجود دارد

به لنزهاي تماسي اتصال مي‌يابد و باعث كدر شدن لنز مي‌شود. ليپيدها هم جزئي

از اشك است كه به سطح لنزها مي‌چسبد.


دفع پروتئين باعث كاهش بينايي و تحريك چشم مي‌گردد درنهايت اينكه بايد داراي

مروفولوژي عالي باشد.